Spisu treści:

W okresie klasycznym powstał koncert solowy?
W okresie klasycznym powstał koncert solowy?
Anonim

Koncert był popularną formą w okresie klasycznym (mniej więcej 1750-1800). Składał się z trzech części – dwóch szybkich części zewnętrznych i wolnej lirycznej części środkowej. Koncert klasyczny wprowadził cadenza, genialny dramatyczny pasaż solo, w którym gra solista, a orkiestra zatrzymuje się i milczy.

Czy koncert został wynaleziony w okresie klasycznym?

Koncert, rozumiany w ten nowoczesny sposób, powstał w epoce baroku obok Concerto grosso, które skontrastowało niewielką grupę instrumentów z resztą orkiestra.

Kiedy wynaleziono koncert solowy?

Koncert solowy to koncert, w którym jednemu soliście towarzyszy orkiestra. Jest to najczęstszy rodzaj koncertu. Powstała w epoce baroku (ok. 1600–1750) jako alternatywa dla tradycyjnego concertino (solowej grupy instrumentów) w concerto grosso.

Gdzie powstał pierwszy koncert?

Najwcześniejsze dzieło zawierające nazwę „koncert” zostało opublikowane w Wenecji w 1587 roku zatytułowane Concerti di Andrea et di Gio. Gabrieli. Koncerty kościelne (concerti da chiesa) i wokalne koncerty kameralne (concerti da camera), które zostały następnie zaadaptowane jako dzieła czysto instrumentalne przez Torelli, rozwinięte w XVII wieku.

Czym różni się koncert klasyczny od koncertu barokowego?

Podczas gdy w barokowym concerto grosso było dwóch lub więcej solistów i starannie zintegrowane, przypominające solowe partie orkiestry, w klasycznym koncercie solo wystąpił wystrzałowy indywidualny solista - a partie orkiestrowe zostały przyziemne akompaniament w tle.

Zalecana: